Kurtuluş

مرا بزن به مرامت قسم سزای من است

دلت شکسته از این بنده نمک نشناس

دلت شکسته دلیلش فقط خطای من است

بدی من که به دردت نمیخورد اما

تو خوبیت همه جوره گره گشای من است

فدای رحمت و مهمان نوازیت که فقط

عنایتت سبب این برو بیای من است

هر آنکه گفت بگو مونس و پناهت کیست

همیشه گفته ام آن مهربان خدای من است

تمام حاجتم این ماه دیدن نجف است

نجف مکان علی و شاه و مقتدای من است

دلم هوای نجف کرده یا علی مددی

دلیل اشک سر سفره وقت افطارم

لبان تشنه ارباب با وفای من است

نجات چیست رسیدن به کشتی ارباب

حسین راه نجات است و ناخدای من است

که گفته روزی من نیست دیدن حرمش

به دست دختر او رزق کربلای من است

فدای اشک رقیه که با پدر میگفت

چه خوب شد که سرت سهم گریه های من است

گرسنه مانده ام اما غذا نمیخواهم

چرا که کنج خرابه کتک غذای من است