Medine’nin sokağında tokat modası böyle başladı

دخترت ذره ذره ذره آب شد

خواهرت بیشتر از همه عذاب شد

درسته داغ فاطمه نگفتنی بود

تو کوچه لااقل امام حسنی بود

ولی بمیرم برای رقیه

کسی نبود دنبال گوشواره اش بگرده

کسی نبود دستای زخمی شو بگیره

اصن بذار بگم نیتشون رو

انقد زدنش تا بمیره

واویلا واویلا ...

اشکامو ببین روضه های بی کلامه قافله

آواره شهر شامه داد زدم حالا وقت انتقامه

درسته که حرمت حیدرو شکستن

طنابو دور گردنش تو کوچه بستن

ولی بمیرم برای رقیه

همون که گردنبند سه ساله رو برد

داره طنابو دور گردنش میبنده

تو ازدحام بازار برده فروشا به اشک رقیه میخنده

واویلا واویلا ...

از گرسنگی یک شبم نشد بخوابه

وای من صد شکر به این خرابه

سخت ترین روضه مجلس شرابه

درسته که شد اربا اربا علی اکبر

سه شعبه خورده به گلوی علی اصغر

ولی بمیرم برای رقیه

قد تموم شهدا زجر کشیده

بس که موهاشو بی هوا زجر کشیده

نیمه شب پای برهنه تو بیابون

پشت سر مرکب دویده

واویلا واویلا ...