Siyah gömleklerimizi Muharrem’den iki üç gün önce

مادرم اتو کشیده میاره با چشم پر نم

یه ساعت مونده به مغرب میزنم تو خونه پرچم

هوای خونه هوای دلمون میگیره ماتم

رسم تو خونه ما از اون قدیم

تا دو ماه گریه کن حسین بشیم

تا دو ماه پیرهنمون مشکی باشه

مثل بچه های تنها و یتیم

ما تنهاییم ما بی بابا

ما غمگینیم هر عاشورا

یا ثارالله ...