Hayat

وقتی که تو رو ندارمت

شبایی که تو نیستی روبروی کی باید بشینم

خواهشم همین یه حرفمه

این خودش یه دنیا ماتمه

نذاری من بمیرم و محرم تو رو نبینم

زندگیم مثل یه ساعته

تلخه و ولی حقیقته

نمیتونی بگیری که جلوی این دقیقه ها رو

زندگی یه روز تموم میشه

دیدن تو آرزوم میشه

چه جوری سر کنم زیر لحد آخه محرما رو

لااقل بذار که تو قبر

باز تو رو صدا بکنم

زیر خاک چه جوری آخه

گنبدو نگاه بکنم

یا حسین حبیبی حسین ...

دلخوشیم فقط امام رضاست

آخرش نمیدونم کجاست

منم یادم بره ولی امام رضا یادش میمونه

کاش یکی باشه به جای من

جای اشک و گریه های من

یه خورده روضه رقیه سه ساله رو بخونه

وقتی مرگ خبر نمیکنه

التماس اثر نمیکنه

چرا به جز حسین آدم رفیق دیگه داشته باشه

لااقل یه جوری نوکری میکنم

که آخر سری امام رضا کاری کنه

که مرگ من تو روضه باشه

حرف راست همینیه که

سنگ قبر مثل قفسه

بعد مرگ نمیذاره که

من صدام به تو برسه

یا حسین حبیبی حسین ...