Hala, bak — çukurda ne kıyamet var

رفته عمو جون لب تشنه از حال

شد قتلگاهش خیلی نفس گیر

عمه رها کن دستامو شد دیر

دارند نانجیبا میبرن سرش رو

با نیزه دریدن عمه پیکرش رو

واویلا عمو جان ...

دل بی قراره واسه شهادت

تو خیمه دارم میشم اذیت

باید شبیه قاسم شهید شم

تو خون بغلتم تا رو سپید شم

باید که برای این غربت بمیرم

تو آغوش گرمت من آروم بگیرم

واویلا عمو جان ...