Gönül kuşu durmadan Kerbelâ’ya uçar

گشته ذکر صبح و شامم گفت و گوی کربلا

اشک چشم زینب و خون حسین بن علی گشته تا صبح قیامت آبروی کربلا

کعبه و سعی و صفا و مروه من کربلاس هر کجا باشم دلم باشد به سوی کربلا

در صف محشر که سر می آورم بیرون ز خاک میکند چشمم به هر سو جست و جوی کربلا

بر مشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا در دلم ترسم بماند آرزوی کربلا

کربلا یا کربلا کربلا یا کربلا

کعبه یک زمزم اگر در همه عالم دارد

چشم عشاق تو نازم که دو زمزم دارد

هر کجا ملک خدا هست حسینیه توست هر که را می نگرم شور محرم دارد

نه محرم نه صفر بلکه همه دوره سال کعبه با یاد غمت جامه ماتم دارد

روضه خوان تو خدا گریه کن تو آدم اشک ارثی است که ذریه آدم دارد

نازم آن کشته که تا صبح قیامت زنده اس سلطنت هم چون خدا در دل عالم دارد

اشک در ماتم تو بس که عزیز است حسین جای در چشم رسولان مکرم دارد

جگرم زخمیه آن کشته که زخم بدنش هر دم از زخم دگر دارو و مرهم دارد

روز محشر نفروشد به دو صد باغ بهشت هر که یک میوه ز نخل تر میثم دارد