Ey sârbân (kervancı), yavaş sür

وآن دل که با خود داشتم با دلستانم میرود

چه غریبونه همه آل الله رسیدن از میون صحرا

به علی اکبر میگه ثارالله وقتش رسید عزیز بابا

اذان بگو موذن حرم الله اکبر اذان بگو علی اکبرم الله اکبر

این آخر کار منو این جا زمین کربلاست

زینب ببین این خاک غم میعادگاهم با خداست

چه عزیزایی واسه مو اکبر جانم به بچه های حیدر

چه علمداری داره این لشکر پناه و تکیه گاه خواهر

علم بکوب امید خیمه ها الله اکبر دلاور رشید کربلا

الله اکبر اذان بگو علی اکبرم الله اکبر

ای ساربان آهسته رو کآرام جانم می‌رود

دلشوره ای افتاده در جانم برادر جان من

یک دشت مرد اجنبی حرف از جدایی را مزن

چه کنم بی تو تک و تنهایی بهم بگو می مونی پیشم

تو که میدونی به تو وابستم بدون تو آواره میشم

تویی فقط شهادتین من الله اکبر

فدایی توام حسین من الله اکبر

اذان بگو علی اکبرم الله اکبر