Selam ey âşıkların efendisi

ای معنای بزرگترین عشق ما

ايا عطرَ المسكِ والعنبَر

ای که تو خود، بوی عطر مشک و عنبری

سقطتَ دَميًّا وعطشانا

خونین و تشنه بر زمین افتادی

ولكن اجريتَ شطآنا ماؤها الكوثر

اما نهرهایی را به راه انداختی که آبش از کوثر است

ايا بيتًا قد سبا حرفي اعجزَ وصفي جودُهُ الأبهر

ای بیتی که سخنم را دگرگون کرد و سخاوت خیره کننده اش، زبانم را از وصفش ناتوان ساخت

ايا ذكرًا بينَ آياتي كلُّ دعواتي والهوى أخبَر

ای که نامت ذکر همه دعاهای من است و عشق از آن آگاه است

عظيمٌ انتَ، علِيًّا مُتَّ، متى ما غبتَ ظَهرتَ اكثر

تو بزرگی، علی وار جان دادی و هرگاه که پنهان شدی، آشکارتر گشتی

رمَوكَ رِماحا، فصِرتَ صباحا، يُضيءُ جِراحا مِنَ المَنحر

به سویت نیزه انداختند، اما تو طلوع کردی، طلوعی که بر زخمهای حنجره نور افکند

وصارَ الموتُ لهُ نفَحات

مرگ نفحاتی دارد

لها من ما قد رسَمتَ صِفات

و صفت هایی که تو برایش ترسیم کردی

حملتَ لِواءَا ، فصارَ سماءَا ، عليها تراءى الحسينُ حياة

تو پرچم را بالا بردی، پس به آسمانی تبدیل شد که حسین، زندگی را در آن می دید

سلامٌ يا سيِّدَ العُشّاق