Gizli ay

همراه شروع تو طلوع رمضان را

با تلخی اشک غمت افطار نمودیم

از مسجدمان تا که شنیدیم اذان را

چندیست که چشمان زمین بی تو ندیدست

از باد صبا آن نفس مشک فشان را

تلخ اند زبان ها بگذار از تو بگویم

تا نام تو تغییر دهد طعم دهان را

قلب که ز خاک کف پای تو دور است

صد سال نخواهیم برایش ضربان را

هر گاه که با تو به مناجات نشستیم

یک بار هم احساس نکردیم زمان را

گیریم که از دیدن تو چشم بپوشیم

آقای دل ما چه کنیم این دلمان را

امسال رسیدیم که از سفره زینب

بر دست گدایان بدهی لقمه نان را

خون گریه روز و شبت از غصه زینب

باعث شده در کام بگیریم زبان را

برگرد که از کوفه نه از کرب و بلا نه

از شام بپرسی سبب قد کمان را