Bahar oldu, baharımızdan haber gelmedi

دوباره خانه تکاندیم و یار ما نرسید

رسیده عید ولی گلعذار ما تنهاست

لباس کهنه غیبت تن عزیز خداست

آهای مردم دنیا از امتحان چه خبر

دوباره جمعه شد از صاحب الزمان چه خبر

وصال او چقدر دیر و دیرتر شده است

گناه ماست که امسال پیرتر شده است

قرار بوده بیاید سر قرار خودش

نشسته بین بیابان در انتظار خودش

دل کسی نگرانش نشد نیامده است

کسی ز غربت آقا به خود نیامده است

ز رنج دیدن یوسف کمی نرنجیدیم

به جای کار برای ظهور خوابیدیم

کسی که فقر چشیدی پی کریمان باش

اگر که رفتی از این در برو پشیمان باش

به یمن اوست که رزق سحر به ما دادند

به جای کیسه زر چشم تر به ما دادند

سلام یابن علی ذوالفقار را بردار

بیا و نحسی این روزگار را بردار

خوشا به حال غلامی که هیئتی تو شد

مریض شد نگران سلامتی تو شد

خدا کند که گدای محل کنی ما را

دوباره مثل گذشته بغل کنی ما را

خودت بیایی و دستی سر همه بکشی

مسیر روضه ما را به علقمه بکشی

علی مسافر کرببلا که در راهی

مرا ببر به حرم گریه کن که میخواهی

صدای ناله ات از حلق شاه می آید

نوای فاطمه از قتلگاه می آید

همین که رفت به نیزه سر امام زمان

عقیله یک تنه شد لشکر امام زمان

زنی که گریه کن شاه بی کفن شده بود

اسیر حرمله و شمر بد دهن شده بود

نگاه مادر او کم فروغ تر شد وای

حرم ز غارت معجر شلوغ تر شد وای