Harem duvarı

خوش به حال آن گدا که رو به شاه انداخته

با رئوف اصلا نیازی نیست درد دل کنی

کار ما را که نگفته زود راه انداخته

رقبتی بر دیدن خورشید هم دیگر نداشت

هر کسی یک بار بر گنبد نگاه انداخته

مادرم با بغض هر ساعت نگاهش میکند

قاب عکسی را که با این بارگاه انداخته

نه خودش دیوار صحنش نیز از روی کرم

سایه اش را بر سر هر بی پناه انداخته

اگر گریان به دیورا حرم تکیه نمیدادم

کدامین کوه طاقت داشت این حال پریشان را

جز در این خانه را هر کس بکوبد خویش را

قطعا از چاله در آورده به چاه انداخته

من یقین دارم که ستارالعیوب است او اگر

پرده روی زشتی این رو سیاه انداخته

از در خانه ات جواب نکن

سرپناه مرا خراب نکن

من قسم میدهم به جان جواد

خواستی بعد مستجاب نکن

عدد روسیاهی من را جان زهرا بیا حساب نکن

اگر دنیا جواب کرده دنیای جوابی تو

که این دارالشفا از درد درمان بیشتر دارد

همیشه ازدحام دست ها بر سفره ات پیداست

هر آنکس دست و دلباز است مهمان بیشتر دارد