Adım adım gönlüm feryat ediyor

با چشم گریون جلوی پنجره فولاد

خدا میدونه از خودم هیچی ندارم

هرچی که دارمو امام رضا بهم داد

خوبی هاتو نمیبرم از یاد

به آبروی پنجره فولاد

کربلا چشمم به حرم افتاد

گفتم امام رضا خونه ات آباد

امام رضا خیلی دوست دارم ...

روبروی پنجره فولاد گوهرشاد

دیدم بابامو که روی خاک حرم افتاد

میگفت زن و بچه و خونه زندگیمو

هرچی که دارمو امام رضا بهم داد

یه روز نباشی من که بیچارم

هی گره وا میکنی از کارم

کرببلامو بده این بارم

امام رضا خیلی دوست دارم

امام رضا خیلی دوست دارم ...

بابام بهم گفت که همیشه باشه یادت

فقط امام رضاست که میرسه به دادت

کرببلای اربعین و عرفه ام رو

بده بهم امام رضا جون جوادت

با یه سلام که داد بهت از دور

شفا گرفت هم کر و لال هم کور

موقع رفتنم بیا آقا

شبیه سلمانی نیشابور

امام رضا خیلی دوست دارم ...