Senin aşkın davulcular gibi ilan edilmeli

دل را گره بر دامن دلدار باید زد

سی شب کنار قتلگاهت اشک باید ریخت

سی شب کنار قتلگاهت زار باید زد

هر شب به یک بهونه دلمو به قتلگاه میبرم

هر شب به یک بهونه به امام حسین پناه میبرم

پناه حرم کجا داری میری حسین برادرم

بدرقه راهته اشک چشم ترم

آهسته تر برو داداش ببین مظطرم

وقت سحر از روی ماهت حرف باید زد

از پیچش زلف سیاهت حرف باید زد

از روضه های زینب تو لال باید مرد

از روضه های قتلگاهت حرف باید زد

هر شب بین مناجات روضه های تو جلو چشم منه

هر شب بین مناجات خواهش زینب خواهش منه

خواهش میکنم برید کنار که من خودم خاکش میکنم

منت میکشم خاکش کنم نفس راهت میکشم

ای کاش میدیدم شبی در خواب رویت را

با خود میان خاک بردم آرزویت را

هر وقت سنگ قتلگاهت را که میبوسم

انگار بوسه میزنم زخم گلویت را

من رو حلال کردی کم برا تو غصه خوردم حسین

من رو حلال کردی واسه غربتت نمردم حسین

نمردم آخر سر تو رو رو نیزه دیدم

پی تو روی خار دویدم

چیا ز حرمله شنیدم

تو اون شلوغی چطور لباس تو در اومد

دیدم که شمر با خنجر اومد

رگاتو دیدم یه عده نابلد بریدن

دیدم سرت رو بد بریدن