Annem yok

تکیه گاه محکمی دور و برم نیست

سایه مو دیدم علی اکبرم نیست

سایه عباس بالای سرم نیست

علم افتاد

دستی که بریدنش با پرچم افتاد

دیدی راه حرمله به حرم افتاد

گودال تنگ و گرد و غبار و

گرمای تند و حُرم هوا و

آن چکمه پوش و

آن نیزه دار و

آن تیغ کند رو

نمیبخشم نمیبخشم

به سمت گودال از خیمه دویدم من

شمر جلوتر بود دیر رسیدم من

سر تو دعوا بود نعره کشیدم من

سر تو رو بردن دیر رسیدم من

مظلوم مظلوم مظلومه حسین جان ...

بین جنجال

تو رو جا گذاشتنت میون گودال

زیر دست و پای لشکر شدی پا مال

دیدمت تو قتلگاه که رفتی از حال

تا حرم سوخت

دویدم به خیمه ها و پیکرم سوخت

بین شعله معجر و موی سرم سوخت

شد قیامتی به پا و چادرم سوخت

خولی و زجرو

شمر و سنانو

اون ابن سعدو

اون ساربانو

نمیبخشم نمیبخشم

ضرب لگد رو اون ضرب دستو

اون خنده ها رو

اون مرد مستو

نمیبخشم نمیبخشم

به سمت گودال از خیمه دویدم من

سنان جلوتر بود دیر رسیدم من

سر تو دعوا بود نعره کشیدم من

سر تو رو بردن دیر رسیدم من

خستگی از بدنت میریزه

داره نیزه ز تنت میریزه

مگه گودال چقدر جا داره

یه سپاه داره سرت میریزه

مظلوم مظلوم مظلومه حسین جان ...

نانجیبا اومدن با تازیونه سمت زن ها

دخترا میدویدن به روی خارها

ما رو بین صحرا دیدن تک و تنها

شد قیامت اومدن تو خیمه ها به قصد غارت

به مخدرات خیمه شد جسارت

شدیم آماده برا رخت اسارت