Hüseyin’im ey kefensiz şehid

تو رو قربة الی الله میزدن

ریختن سرت جلو چشم مادرت

نیزه بارون شد عزیزم پیکرت

برید صدات

خس خس افتاد نفسات

کهنه خنجرو کشید روی رگات

موتو کشید نفسم به لب رسید

از قفا سرت رو تشنه لب برید

کشیدنت تو رو بی کس دیدنت

اومدن برای غارت تنت

پیرهنو برد یکی انگشترو برد

یکیشون میون گونی سرو برد

سواره ها اومدن با مرکبا

رد شدن از رو تمام پیکرا

به سر زنان اومدن گریه کنان

خدا نگذره از اون شمر و سنان

دویدم و ولی دیر رسیدمو

بدنت رو دیدمو و بریدمو

پیچید صدا توی اون شلوغیا

دویدن یه عده سمت خیمه ها

سوخت معجرا

سوخت تموم چادرا

تازیونه شد نصیب دخترا