Müezzin oğlu.

مطیع محض این بانو ست آن سرو صنوبر زاد

گمم بی اختیارم گر به دام باده می افتم

به پای آنکه عالم در برش افتاده می افتم

کنار نور خود از ذره ها خورشید میسازد

به فکر زینبم یاد موذن زاده می افتم

به زینب زینبش جان میستاند و باز جان میداد

چه زینب زینبی عرش خدا را هم تکان میداد

زینب زینب ...