Yine kalbim Kerbelâ’yı özledi

برا حال و هوای سحرای کربلا

برای شنبه های سفره ام البنین

برای اون همه برو بیای کربلا

رومو هیچ موقع نمیزنه زمین سفره ام البنین

گره های کورو وا کرده همین سفره ام البنین

یا ام البنین گرفتارم

یا ام البنین تو رو دارم دارم

یا ام البنین چی کم دارم

یا ام البنین مدد خانم ...

روزا میگذره هی با خاطرات کربلا

فدا موکب و اون بند و بساط کربلا

شبیه بچه ها دوباره گریه میکنم

من از ام البنین میخواهم برات کربلا

مرده زنده میکنه بیا ببین سفره ام البنین

میده خرج کربلای اربعین سفره ام البنین

یا ام البنین کم آوردم

یا ام البنین زمین خوردم

شد شد نشد میرم کربلا

پیش عموم اباالفضل میزنم زیر گریه

شد شد نشد میرم روبرو

ضریحش داد میزنم تو رو جون رقیقه

مادرم دلش برات تنگ شده

من برا خودم که چیزی نمیخواهم

گریه هام کار داده دستم دوباره

اومدم صدات کنم گرفت صدام

یا ام البنین گرفتارم

یا ام البنین تو رو دارم دارم

یا ام البنین چی کم دارم

من اینجام و دلم همش بی تابته

میترسم که یه روز کم رنگ بشه این رابطه

سخته که پیش یکی بدجور دلت گیر کنه

گاهی دلتنگی میتونه آدمو پیر کنه

اولین باری که پام به باب القبله تو رسید

فکر نمی کردم منو این جوری درگیر کنه

برم گردون حسین من اصلا حالم اینجا روبراه نیست

برم گردون حسین به جز آغوش تو واسم ... نیست

قبول دارم بدم ولی اون قدرا هم قلبم سیاه نیست

شنبه ها که میشه با ام البنین کار دارم

نا امیدی واسه چی وقتی علم دار دارم

هر کی یه عکسو زده توی اتاقش منم

تو اتاقم عکس تمثال علمدار دارم

اگه تنها بشم بغل وا می کنی

همش با تلخیام مدارا می کنی

با دستای رقیه ات هی گره وا می کنی

اومدم زیارتت با گریه با زاری ...