Cumartesi — Ümmü’l-Benîn günleri

اسد بن اسد اللهه اباالفضل

تا ابد مقصد عاقبت به خیری

نداره راهی به جز راه اباالفضل

منسبت بالاترین قمر الله اباالفضل

مادرت شیر آفرین قمر الله اباالفضل

من فدا ام البنین قمر الله اباالفضل

عشقم همینه چی بهتر از اینه

من سینه میزنم که اباالفضل ببینه

کربلا باشم یکشنبه بر میگردم

چون شنبه ها سفره ام البنینه

منی که اول هر هفته گدایی رو بهونه کردم

با دست خالی تا این سفره میام که دست پر برگردم

مادر عباس خودت اقیانوسی و پسرت دریاست

شنبه های ام البنینی هر هفته

روز تقسیم رزق و روزی دنیاست

ای والا مقام یا ام البنین

سایه ات مستدام یا ام البنین

اشرب شای زائرو هر کسی

شنیده دلبسته این لحن شده

مرد و زن پیر و جوون اومدن

قیامتی ورودی صحن شده

یه اول هفته بیا کربلا

بیا ببین چه سفره ای پهن شده

مادر عباس خودت اقیانوسی و پسرت دریاست

شنبه های ام البنینی هر هفته

روز تقسیم رزق و روزی دنیاست

محض احترام یا ام البنین

سایه ات مستدام یا ام البنین

از بس امام حسینی بودی

که بانو این چنین فرمودی

اولادی و من تحت الخضراء فداه لاباعبدالله

دُر نایابی مادر آبی آبروی قوم بنی کلابی

در مقامات تو همین بس که

انتخاب شخص ابوترابی

اونی که یه نیم نگاهش سلمان پروره اباالفضل

اونی که همه امیدش روز محشره اباالفضل

مادرم فدای مادر اباالفضل

اقتدارو نگاه

هیبت و وقارو نگاه

گره تو در توی زلف یارو نگاه

یا اباالفضل علی بن ابی طالب

خونواده رو نگاه ایل و تبارو نگاه