Ümmü’l-Benin

در کوچه باغ مرثیه ها خوشه چین نداشت

با آنکه خفته بود به خون باغ لاله اش

از شکوه کمترین اثری بر جبین نداشت

بعد از به دل نشاندن داغ چهار سرو

دلبستگی به واژه ام البنین نداشت

با خاک حرف میزد و بر خاک مینشست

حاجت به ناز شه پر روح الامین نداشت

ای دل ای دل ای دل

دیگر مرا ام البنین نخوانید

زیرا که من دیگر پسر ندارم

ای امان امان امان امان

اولادی و من تحت الخضراء

کلهم فداء لأبی عبدالله الحسین