Kıyamete dek başak toplayan bir dilenciyim

که حسرت میبرد فردوس عطر گلشن او را

چنان مشکل گشا باب الحوائج کاشف الکرب است

گرفتن اولیا الله عالم دامن او را

ندیدم سربلند و سرفرازی را مگر اینکه

بدیدم محضر ام البنین خم گردن او را

معین گشته مزد فاطمیه دست این بانو ست

که معنا کرده سفره دار زهرا بودن او را

امیرالمومنین همسر ابوفاضل پسر

به به بنازم این مقام و جاه و شان احسن او را

عبای مرتضی را وصله که میزد همه دیدند

که نخ میکرد جبرائیل بعضا سوزن او را

زیارت میکنم جای رباب و نجمه و زینب مزار اطهر او را

معلی مدفن او را اگر دیروز جارو کرد زیر پای زینب را

کنون جارو کشند این سان ملائک مسکن او را

چنان جانسوز مرثیه میان کوچه سر میداد

که میدیدند مردم گریه های دشمن او را

به او گفتند عباست صدا میزد حسینم کو

نشانش داد زینب پاره ی پیراهن او را