Susuz dudaklı rindler

گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت

بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم

یا رب مباد کس را مخدوم بی عنایت

رندان تشنه لب را آبی نمی دهد کس

گویا ولی شناسان رفتند از این ولایت

در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کآن جا

سر ها بریده بینی بی جرم و بی جنایت

در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود

از گوشه ای برون آی کوکب هدایت